Wywiad z byłym szwajcarskim bankierem

http://www.michaeljournal.org/wywiad.htm

François de Siebenthal

Wywiad z byłym szwajcarskim bankierem

Wywiad przeprowadził jeden z naszych przedstawicieli w Stanach Zjednoczonych, Yves
Jacques. Ostatnio rozmawiał on z Francois de Siebenthalem, który dawniej pracował jako
bankier w Szwajcarii, na temat kryzysu w świecie finansowym dzisiaj, i o tym, jakie
rozwiązania zaproponowałby udzielający wywiadu, aby skorygować ten nieporządek.
Yves Jacques: Francois, pochodzi Pan ze Szwajcarii, posiada Pan wykształcenie w
dziedzinie bankowości i ekonomii, czy tak?
Francois de Siebenthal: Tak jest.
YJ: A jak długo pracuje Pan jako ekonomista?
FS: Ponad dwadzieścia pięć lat.
YJ: Niektóre podręczniki i inne źródła wprowadzają ludzi w błąd podając, Ŝe banki
poŜyczają pieniądze pochodzące z depozytów swoich klientów. Czy moŜe Pan nam powiedzieć,
jak jest naprawdę?
FS: Prawda jest taka, Ŝe to kredyt tworzy depozyty, a nie odwrotnie. To znaczy, Ŝe na
przykład więcej niŜ 90% pieniędzy będących w obiegu powstało po prostu z powietrza. Szacuje
się, Ŝe 99,99% dolarów USA jest wytworzone z niczego. Nazywamy to pieniądzem Fiat (niech
się stanie), albo pieniądzem Ex Nihilo (z niczego). Generalnie problem polega na tym, Ŝe uŜywa
się systemu kredytu, aby utrzymać wzrost gospodarczy Stanów Zjednoczonych, aby
podtrzymać ekonomię amerykańską, kosztem ubogich na świecie.
Ostatnio finansjera wykorzystała nawet rynek nieruchomości w USA, aby wesprzeć
machinę kredytu. Wytworzono ogromne kwoty kredytu (Ex Nihilo) jako poŜyczki na zakup
nieruchomości, a potem te amerykańskie poŜyczki hipoteczne sprzedano inwestorom takim
jak Fanny Mae czy Freddie Mac z ogromnym zyskiem. Następnie ten ogromny import
pieniędzy i oszczędności z całego świata zostały uŜyte, aby oznajmić ludziom w Ameryce, Ŝe
wartość amerykańskiego przemysłu wzrasta cały czas nieustannie. Ale obecnie doszliśmy do
granic wypłacalności i amerykański dolar zaczyna ześlizgiwać się w dół. Stracił on 60% swej
wartości od początku wojny w Iraku. Ten cały system jest wielkim kłamstwem i powoduje
olbrzymi spadek wiarygodności i zaufania.
Gdy kredyt jest tworzony jedynie po to, aby podtrzymywać pozorny wzrost ekonomii,
istnieją róŜne drogi wyjścia z tej sytuacji. Jedną z nich moŜe być doprowadzenie do
powszechnej wojny z milionami ofiar, albo krwawej rewolucji, czy chociaŜby kredytowego
kryzysu, jakiego doświadczyła Japonia wraz z niedoborem gotówki i masowym wyludnieniem,
albo znowu moŜe to spowodować totalną zapaść ekonomii, jak to się zdarzyło w 1929 roku.
YJ: Takie są więc ich sposoby?
FS: Właśnie, moim zdaniem międzynarodowi bankierzy planują nowe wojny i rewolucje.
Myślę, Ŝe najlepszym pomysłem na to byłoby to, co zrobili biedni ludzie w Stanach
Zjednoczonych w 1929 roku. Utworzyli banki lokalne z sześcioma tysiącami lokalnych
systemów pienięŜnych. MoŜemy usprawnić te lokalne systemy i skoordynować je, jako sieć
uprawnionych, bezpłatnych i otwartych dla wszystkich banków lokalnych, uŜywających tych
samych walorów, dostępnych dla wszystkich ludzi dobrej woli.
Taką właśnie propozycję moŜemy znaleźć na stronie internetowej www.pavie.ch ze
wszystkimi szczegółami, jak taki lokalny system powinien funkcjonować, tak jak juŜ działają
te systemy w niektórych biednych krajach.
Dolar z pewnością upadnie, więc powinniście zachęcać wszystkich do uruchamiania
lokalnych systemów, usprawnionych LETS (Local Exchange Systems – Lokalne systemy
wymiany) wraz z dywidendą i dyskontem skompensowanym (zobacz 'social credit' i 'kredyt
społeczny' w Internecie). W rzeczywistości dolar załamuje się teraz szybciej. Jego wartość idzie
w dół cały czas. Na przykład, gdy zaczynałem pracę w bankowości, dolar był równy czterem
frankom szwajcarskim. Teraz relacja wynosi jeden do jednego. A zatem, jest to potęŜna
inflacja. Gdy Szwajcar, na przykład, chce kupić Chevroleta, musi wymienić go na sery,
zegarki, maszyny i inne dobra. Gdy Amerykanin chce kupić zegarek szwajcarski, płaci w
dolarach. A co to jest dolar? Kawałek papieru, na którym jest wydrukowane: „Jeden Dolar:
pokładamy nadzieję w Bogu" („One dollar: In God we trust"), albo jakieś bity w komputerze.
YJ: Czy nie sądzi Pan, Ŝe chcą oni, aby dolar upadł w USA dlatego, Ŝe chcą go
zastąpić przez amero?
FS: Tak myślę. Działają oni teraz podobnie jak w 1929 roku. Banki drukują więcej
banknotów i otwierają więcej kredytów, by bardzo tanio kupować więcej aktywów, a w ten
sposób mogą kontrolować więcej ludzi i nie moŜna niczego zrobić bez ich zgody. Ustawa
Patriot Act to metoda wprowadzenia dyktatury, a nagle okaŜe się, Ŝe zechcą wymienić
wszystkie banknoty i wprowadzić nowe z wprasowanym wewnątrz czipem RFID.
YJ: Co pan sądzi o ludziach, którzy twierdzą, Ŝe powinniśmy zastąpić dolara przez
euro albo japońskiego jena?
FS: Jeśli dolar upada, a znowu ci sami ludzie będą stać za euro albo jenem, to wszystko
zakończy się podobnie jak z dolarem. Porozmawiajmy o japońskim jenie. Japonia ma ogromne
problemy demograficzne. Liczba ludności Japonii zmniejszy się o jedną trzecią do 2050 roku.
To się juŜ zaczyna. Nastąpi masowa deprecjacja na rynku nieruchomości i to spowoduje
rozległy kryzys, większy nawet niŜ w Stanach Zjednoczonych, bo Japończycy nie pozwolą na
imigrację. Jedynym rozwiązaniem, jakie mogę przewidzieć dla Japonii jest duŜy spadek cen
nieruchomości. Wiem, Ŝe obecnie są duŜe naciski w Japonii, aby wprowadzić eutanazję.
Wiemy, Ŝe jest to w rzeczywistości wojna, wojna wymierzona w najsłabszych w społeczeństwie.
Kupuje się mnóstwo robotów, aby sprostać tym trendom. Prawda jest taka, Ŝe chcą oni
masowej redukcji liczby ludności, idącej w miliardy... Julian Simon napisał w swojej ksiąŜce
„Ostateczne zasoby 1" („The Ultimate Resource 1"), Ŝe ci ludzie zapłacili mu za przedstawienie
dowodu, Ŝe ziemia jest przeludniona. On jednak w swych artykułach i ksiąŜkach wykazywał
coś zupełnie przeciwnego.
„Ostateczne zasoby" (teraz „Ostateczne zasoby 2" – „The Ultimate Resource 2") i „Populacja
ma znaczenie" („Population Matters") mówią o tendencjach w Stanach Zjednoczonych i na
świecie w odniesieniu do zasobów środowiska naturalnego i ludności, oraz relacji pomiędzy
nimi. Simon stwierdza, Ŝe nie ma powodu, aby warunki materialne Ŝycia na ziemi miały
przestać się systematycznie poprawiać, a powiększająca się populacja przyczynia się do tej
poprawy na dłuŜszą metę. Te przystępne, napisane dla szerokiego kręgu odbiorców ksiąŜki
rozbudziły odwaŜne pomysły i przewidziały spadek cen surowców naturalnych, wzrost podaŜy
ropy naftowej na świecie i spadek cen ziemi uprawnej. Spojrzenie Simona na ekonomię
populacji jest wyjątkowe i przekonywające. W dyskusji porusza on sprawy zasobów,
środowiska, wzrostu liczby ludności, stosując właściwe metody analityczne.
Jak napisano na stronie internetowej amazon.com, Julian L. Simon jest największym
nonkonformistą na świecie. „Ostateczne zasoby 2" – wydanie poprawione, uzupełnione, nie
kontynuacja wydania pierwszego – przebija ostrzem krytyki święte krowy ekologii, kontrolę
populacji i Paula Erlicha. Wobec sprzeczności pomiędzy ograniczonością zasobów naturalnych
a ludzką pomysłowością Simon jest przekonany o zdolnościach intelektualnych ludzi do
pokonywania problemów. Na szczęście, nie jest on teoretykiem. W ksiąŜce przedstawia
przekonujące empiryczne uzasadnienie dla swej prognozy pomyślnej przyszłości. Kluczami do
postępu nie są stanowe programy ochrony (konserwacyjne), mówi Simon, ale ekonomiczna i
polityczna wolność. Tylko wtedy utalentowane umysły mogą właściwie poświęcić się
rozwiązywaniu ziemskich dylematów. (Link do tekstu jego ksiąŜki)
W swej ksiąŜce „Populacja ma znaczenie" Simon opisał, jak nękali go ostracyzmem
„władcy" nowego nieporządku świata.
Ostatnio wydaną ksiąŜką na temat takiego typu manipulacji jest praca Steve'a Moshera.
Jego ksiąŜka nosi tytuł „Kontrola populacji" („Population Control") i daje ona nie tylko zarys
problemu, ale przedstawia takŜe sposób jego rozwiązania. Mosher poświęca swój ostatni
rozdział moŜliwym do przyjęcia sposobom, w jaki kraje rozwinięte mogą uniknąć katastrofy
demograficznej, która obecnie nam zagraŜa. Drobne zwolnienia od podatku i marne zasiłki na
dziecko nie są wystarczające. Twierdzi on, Ŝe młode małŜeństwa potrzebują całkowitej osłony
od podatku. A programy kontroli populacji powinny być zlikwidowane jak najszybciej. Mosher
kończy cytując Juliana Simona: „Istota ludzka jest ostatecznym bogactwem". Potrzebny jest
udział kaŜdego z nas, by znaleźć dobre rozwiązania. (Więcej informacji: www.pop.org). Lista
wszystkich zapisów video Juliana L. Simona na linku:
http://www.youtube.com/view_play_list?p=DDAF5AC211C1A
Członkowie tych Klubów nienawidzą ubogich ludzi. Większość tych bogatych optujących za
Nowym Porządkiem Świata to rasiści. W rzeczywistości, są oni rasistami najgorszego gatunku.
Manipulują ludźmi tak, aby uwierzyli, Ŝe nasza ziemia jest przeludniona. I tak biedni są
spędzani i ogradzani jak bydło w wielkich metropoliach, takich jak Meksyk (Mexico City), aby
moŜna było ich kontrolować i mieć pewność, Ŝe są poprawni. Ale tak naprawdę reszta ziemi
jest pusta. Świat jest ogromny i moŜe wyŜywić więcej ludzi. Ramzes w Egipcie, opisany w
Biblii, myślał właśnie w ten sam sposób i kazał zabijać wszystkich śydów rodzaju męskiego.
Teraz mamy „białych" bankierów Ŝyjących w Nowym Jorku, Londynie i ParyŜu, wykonujących
tę samą, dobrze płatną robotę: zabijanie milionów, a nawet miliardów dzieci w aborcjach, w
finansowych miękkich Gułagach, bankierów zarabiających miliardy dolarów.
Polecam ten film: „Przyzwolenie na faszyzm" („Freedom to Fascism"), twórcy filmowego
Aarona Russo, który przedstawił swą wiedzę z pierwszej ręki o planach globalnych elit w
sfilmowanym wywiadzie na Ŝywo z Alexem Jonesem, dziennikarzem radiowym i filmowcem.
Nick Rockefeller powiedział Russo o planach wprowadzenia mikroczipu dla wszystkich
ludzi, (zobacz Bilderberg i micro-chip w Internecie) i uprzedził go o „wydarzeniu, które pozwoli
dokonać inwazji na Afganistan i Irak" około jedenastu miesięcy przed 11 września 2001 r.
(przed 9/11). Rockefeller przepowiedział, Ŝe „wojna z terroryzmem" będzie grą w ciuciubabkę,
w której Ŝołnierze będą szukać po jaskiniach nieistniejących wrogów. Rockefeller próbował
takŜe zwerbować Aarona Russo do Rady Stosunków Zagranicznych (CFR) podczas trwania
okresu ich przyjaźni. Film udostępniony przez rodzinę Russo potwierdza tę przyjaźń, a takŜe
wzmacnia dowody na istnienie globalnego planu, w którym waŜną rolę odgrywają:
propagowanie przez Rockefellera tzw. wyzwolenia kobiet, ostateczny plan elit redukcji
światowej populacji oraz narzucenie mikroczipu społeczeństwom.
YJ: Czy moŜe Pan krótko nam wyjaśnić, jak dzisiaj tworzy się pieniądze, a jak
powinny być tworzone? Następnie, być moŜe, porozmawialibyśmy o praktyce pobierania
odsetek.
FS: W Stanach Zjednoczonych większość pieniędzy, jako oprocentowane kredyty, są
kreowane przez Bank Rezerwy Federalnej i inne banki prywatne. Bank Rezerwy Federalnej
jest na tyle federalny, na ile „federalny" jest Federal Express [amerykańska firma
przesyłkowa]. Znaczy to, Ŝe jest to prywatna korporacja będąca własnością kilku osób. Jestem
w posiadaniu listy około 12 rodzin, które są udziałowcami właścicielami banku Rezerwy
Federalnej. Ludzie ci uŜywają tej prywatnej firmy dla swoich osobistych zysków, przynoszącej
prywatne dochody w wysokości bilionów (tak, bilionów) dolarów. Jeśli dodać te kwoty, które są
generowane kaŜdego roku, począwszy od BoŜego Narodzenia 1913 r., sumy ukryte w
przeróŜnych fundacjach i trustach, w „rajach" podatkowych, to profity tych ludzi są
niewiarygodne. Wojny są dla ich własnych zysków, a nie dla korzyści Amerykanów.
Na bazie kredytu, który nazywany jest M zero (M0), mamy ogromne kreowanie pieniędzy i
są one tworzone z niczego. Alan Greenspan powiedział, Ŝe kreują oni pieniądze z powietrza. Są
dane publikowane przez Rezerwę Federalną (która jest prywatną kompanią), które pokazują,
Ŝe przyznaje ona i sama emituje kredyt do innych banków i instytucji finansowych.
Kilka miesięcy przed jego zamordowaniem, prezydent John F. Kennedy został wezwany
przez swojego ojca, Josepha, na rozmowę w hallu w Białym Domu. Tam ojciec powiedział mu:
„Jeśli to zrobisz, oni cię zabiją!". Ale prezydent nie dał się powstrzymać. W dniu 4 czerwca
1963 roku, podpisał Dekret Prezydencki numer 111 110, który znosił Ustawę i dekret nr 10
289, i przekazywał produkcję banknotów w ręce państwa, pozbawiając kartel banków
prywatnych wielkiej części ich potęgi. Po tym, jak 4 miliardy dolarów USA o małych
nominałach, nazywanych „Banknotami Stanów Zjednoczonych", zostały juŜ wprowadzone do
obiegu, a państwo juŜ przygotowywało dalsze cięcia waluty emitowanej przez Fed [skrót od
Federal Reserve], Kennedy został zastrzelony 22 listopada 1963 r. Stało się to 100 lat po
śmierci Lincolna. Doprowadził on takŜe do emisji wolnych od długu banknotów „Greenback"
(„zielone dolary") dla Stanów Zjednoczonych i został zastrzelony przez snajpera. Następca
Kennedy'ego, Lyndon B. Johnson, wstrzymał druk banknotów z niewytłumaczalnych
powodów. Dwanaście banków Rezerwy Federalnej wycofało natychmiast banknoty
Kennedy'ego z obiegu i zastąpiło je swoimi potwierdzeniami długu. Kilka tych banknotów
znajduje się stale w rękach Imeldy Marcos, poniewaŜ jej mąŜ takŜe próbował odejść od
systemu.
Obecnie podczas tego sub-prime kryzysu, drukuje się miliony lub biliony dolarów, lecz nie
wiemy dokładnie, dokąd one idą. MoŜliwe, Ŝe idą na podtrzymanie banków, które bankrutują.
Oszuści podtrzymują oszustów. I oczywiście wszystkie te pieniądze są kreowane jako dług,
czyli są obciąŜone odsetkami. Te odsetki są nałoŜone na amerykańskie społeczeństwo głównie
poprzez podatki, na plecy biednych ludzi. Na przykład, weźmy LTCM 3, bilonowy skandal za
Clintona, a takŜe inne podobne sytuacje. Biedni na świecie nie mają co jeść; umierają z głodu.
A jeszcze gorzej, Ŝe dzieciom nie pozwala się nawet urodzić! Ich celem jest, aby było mniej
ludzi, których łatwiej moŜna kontrolować przy pomocy prawa, które staje się coraz głupsze.
Jeden taki przypadek to Monsanto, firma, która patentuje genetycznie modyfikowane świnie
lub rośliny i rujnuje farmerów. Ich celem jest podnoszenie cen Ŝywności, a ciągle mówią, Ŝe
pracują dla dobra ludzkości...
Fed rozpoczynała z 300 w przybliŜeniu ludźmi czy bankami, które stały się właścicielami
(akcjonariuszami, płacącymi 100 dolarów za akcję – kapitał akcyjny nie podlega publicznej
wymianie) w bankowym systemie Rezerwy Federalnej. Utworzyli oni międzynarodowy bankowy
kartel o bogactwie nie mającym porównania. Fed inkasuje miliardy dolarów rocznie w
odsetkach i rozdziela ten profit między swoich akcjonariuszy. Kongres udzielił nielegalnie
Fedowi prawa drukowania pieniędzy (poprzez Skarb Państwa) bez odsetek wobec Fed. Fed
zatem kreuje pieniądze z niczego, poŜycza je nam poprzez banki i pobiera odsetki od naszej
waluty. Fed skupuje takŜe długi rządowe płacąc pieniędzmi, które drukuje i następnie obciąŜa
odsetkami podatników USA. Wielu senatorów i prezydentów stwierdziło, Ŝe jest to oszustwo.
Louis T. McFadden, przewodniczący Komisji Bankowości i Waluty Kongresu USA (House
Committee on Banking and Currency) w latach 1920-1921, oskarŜył Rezerwę Federalną o
umyślne spowodowanie Wielkiego Kryzysu w 1929 r. W kilku przemówieniach wygłoszonych
wkrótce po utracie pozycji przewodniczącego Komisji, McFadden twierdził, Ŝe Rezerwa
Federalna jest sterowana przez banki Wall Street i ich filie w europejskich bankach.
McFadden powiedział: Panie Przewodniczący, mamy w naszym kraju jedną z
najbardziej skorumpowanych instytucji, jaką znał świat. Mam na myśli Zarząd Rezerwy
Federalnej i banki Rezerwy Federalnej. Zarząd Rezerwy Federalnej, który jest ciałem
rządowym, oszukał rząd USA, Ŝe jest wystarczająco duŜo pieniędzy na spłacanie długu
państwowego. Dwunastu monopolistów kredytu, którzy nielojalnie i podstępnie zostali
wprowadzeni do naszego kraju przez bankierów z Europy i odpłacają się nam za naszą
gościnność podkopywaniem naszych amerykańskich instytucji... Ludzie słusznie
wysuwają oskarŜenia wobec Zarządu i banków Rezerwy Federalnej. Tekst całego
wystąpienia jest na stronie http://www.afn.org/~govern/mcfadden_speech_1932.html
McFadden został zamordowany w ten sam sposób, co Kennedy i Lincoln i wielu innych
przeciwników tych, którzy kontrolują system lichwy.
„Quid prodest scelus, is fecit" znaczy: „Ten, kto ma korzyść ze zbrodni, ten jej dokonał".
Encyklika papieŜa Benedykta XIV, „Vix pervenit" określająca, jakie kontrakty są dobre, a
jakie złe w biznesie, została usunięta z półek księgarskich. Encyklikę tę moŜna znaleźć pod
następującymi adresami w Internecie: http://www.papalencyclicals.net/Ben14/b14vixpe.htm
oraz http://en.wikipedia.org/wiki/Vix_Pervenit
A więc kim są właściciele centralnych banków Rezerwy Federalnej? Nazwiska prawdziwych
właścicieli 12 banków centralnych – bardzo dobrze ukrywana tajemnica – zostały w części
ujawnione. Oto lista niektórych nazwisk:
Rothschild Bank z Londynu
Warburg Bank z Hamburga
Rothschild Bank z Berlina
Lehman Brothers z Nowego Jorku
Kuhn Loeb Bank z Nowego Jorku
Israel Moses Seif Banks z Włoch
Goldman, Sachs z Nowego Jorku
Warburg Bank z Amsterdamu
Chase Manhattan Bank z Nowego Jorku
Lazard Brothers Bank z ParyŜa
Wszyscy ci bankierzy są związani z londyńskimi domami bankowymi w całkowicie wolnym
City, które ostatecznie kontroluje Fed. Gdy Anglia przegrała Rewolucyjną Wojnę z Ameryką
(nasi ojcowie walczyli z własnym rządem), lichwiarze planowali kontrolować nas przez
przejęcie naszego systemu bankowego, drukowanie naszych pieniędzy i zadłuŜanie nas.
Wymienione poniŜej osoby były właścicielami banków, a zatem właścicielami akcji w Fed.
Wymienione poniŜej banki posiadają znaczącą kontrolę nad dystryktem Fed w Nowym Jorku,
który z kolei kontroluje 11 innych dystryktów Fed. Te banki takŜe są częściowo w posiadaniu
zagranicznych właścicieli i kontrolują Fed District Bank Nowy Jork:
First National Bank z Nowego Jorku, James Stillman
National City Bank, Nowy Jork, Mary W. Harnman
National Bank of Commerce, Nowy Jork, A.D. Juillard
Hanover National Bank, Nowy Jork, Jacob Schiff
Chase National Bank, Nowy Jork, Thomas F. Ryan, Paul Warburg, William Rockefeller,
Levi P. Morton, M. T. Pyne, Geroge F. Baker, Percy Pyne, Pani G. F. St. George, J. W. Sterling,
Katherine St. George, H. P. Davidson, J. P. Morgan (Equitable Life/Mutual Life), Edith
Brevour i T. Baker (źródło: http://www.rense.com/ufo2/fedrez.htm)
YJ: Świetnie, sądzę Ŝe wywiad z Panem pomoŜe wielu ludziom trochę bardziej
zrozumieć system i to, co się dzieje obecnie.
FS: Lepiej jest walczyć w taki sposób, aby utworzyć klub kredytowy, albo lokalny system z
kuponami wolnymi od odsetek, tak jak pisaliśmy w MICHAELU na przykładzie Madagaskaru i
Filipin, niŜ chwytać za broń i prowadzić wojnę! Proszę zobaczyć
http://www.michaeljournal.org/localmoney.htm
YJ: Prawda jest oczywista, a wielu ludzi jej nie dostrzega. Chcą skomplikowanego
systemu, a w rzeczywistości rozwiązanie jest bardzo proste.
FS: Podczas Wielkiego Kryzysu w latach 1930. obywatele uruchomili 6000 systemów
lokalnych, systemów lokalnego kredytu, na obszarze całych Stanów Zjednoczonych. Mówmy
ludziom, by studiowali historię swojego własnego kraju. Gdy tworzono swój własny kredyt,
wielkie banki stawały. Róbcie to samo! Ulepszajcie to zgodnie z systemami i dywidendami
Kredytu Społecznego, by dzielić się zyskiem, jaki przynoszą automaty i komputery! 90% prac
wykonają za nas komputery i roboty, wyzwaniem dla nas jest, jak rozdzielać tę obfitość.
YJ: Właśnie, myślę, Ŝe taki jest plan Pielgrzymów św. Michała. Chcemy uruchomić
systemy lokalnej wymiany w całym świecie. Wiem, Ŝe w Kolumbii mają kilka takich
systemów, które funkcjonują bardzo dobrze.
FS: W Stanach Zjednoczonych wasi dziadkowie byli organizatorami systemów lokalnych.
Trzeba ich pytać, jak to robili. Mieliście ponad 6 tysięcy systemów w Stanach Zjednoczonych.
System WIR (nazwa od zaimka Wir – my) w Szwajcarii uczynił nasz kraj jednym z
najbogatszych na świecie. (www.wir.ch) Pomyślmy o tym, co stało się w Argentynie, gdy
upadły tam banki. MoŜe się to równieŜ zdarzyć w Stanach Zjednoczonych.
Maurice Allais, profesor ekonomii w Państwowej Szkole InŜynierii Górnictwa w ParyŜu,
zdobywca nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii w 1988 roku, napisał w swej ksiąŜce „Les
Conditions Monetaires d'une Economie de Marche" („Monetarne uwarunkowania rynku
ekonomicznego", str.2): „W istocie, obecny sposób tworzenia pieniądza z niczego przez system
bankowy jest, nie waham się tego powiedzieć, aby pomóc ludziom wyraźnie uzmysłowić sobie,
o co tu chodzi, podobny do wytwarzania pieniędzy przez fałszerzy, tak słusznie potępianego
przez prawo. Mówiąc konkretnie, daje te same rezultaty".
Powinniśmy walczyć bez wytchnienia, 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu, walczyć
z lichwą na kaŜdym poziomie, bo lichwa zabija.
Proszę posłuchać cytatu z tekstu Louisa Evena. „A co sądzić o określeniu, uŜytym przez
PapieŜa: 'lichwa praktykowana w innej formie'? Czy jest to zbyt wysoka stopa procentowa?
Jeśli tak, to jaki procent? A jeśli coś innego, to o jaką formę chodzi?"
Angielski ksiądz, zwany Ojcem Drinkwater, napisał w 1935 roku ksiąŜkę, identyfikującą tę
„pazerną Ŝarłoczną lichwę w innej formie", którą jest monopolizacja kredytu, co było coraz
bardziej równoznaczne z monopolizacją pieniądza, chociaŜ funkcjonowanie monopolizacji
kredytu było ciągle tajemnicą dla kaŜdego prawie w tym czasie.
Ojciec Drinkwater zanotował, Ŝe komitet działający przy Uniwersytecie we Fryburgu w
Szwajcarii przygotował pewne elementy do szkicu encykliki Rerum novarum, i Ŝe wśród
członków komitetu była co najmniej jedna osoba z Austrii, dobrze znająca zagadnienie
pieniądza i kredytu bankowego. Tekst przygotowany przez Austriaka i najwidoczniej
zaakceptowany przez komitet, jasno pokazał, jak pieniądz bankowy – kreowany w bankach i
składający się zasadniczo z cyfr zapisanych w księgach bankowych i księdze głównej, który
stał się juŜ waŜnym monetarnym instrumentem dla handlu i przemysłu – jest zaledwie niczym
innym jak monetyzacją (tzn. równowaŜnikiem monetarnym) zdolności produkcyjnej całego
społeczeństwa. Nowy pieniądz w ten sposób kreowany moŜe być tylko i wyłącznie społeczny z
natury (tzn. naleŜący do całego społeczeństwa), a nie moŜe być własnością banku. Nowy
pieniądz jest społeczny z powodu swej bazy: wspólnoty, społeczeństwa, i poniewaŜ moŜe on
kupić dowolne dobro lub usługę w kraju. Dlatego kontrola nad źródłem pieniędzy daje w ręce
tych, którzy ją posiadają, nieograniczoną potęgę nad całym Ŝyciem ekonomicznym.
Tekst austriackiego eksperta pokazał takŜe, Ŝe banki nie poŜyczają pieniędzy swych
depozytariuszy, ale depozyty, które kreują z niczego, po prostu przez wpisanie liczb do ksiąg
bankowych. Gdy banki poŜyczają komuś pieniądze, Ŝaden rachunek w banku nie jest
zmniejszany. Nie muszą one wyciągać ani centa ze swoich sejfów. Tak więc pobierany procent
od ich poŜyczek jest z pewnością lichwą: jakakolwiek jest stopa – w rzeczywistości jest to
więcej niŜ 100%, bo jest to procent z kapitału równego zero, nil – wierzyciel (poŜyczkodawca,
bank) nie musi funkcjonować bez pieniędzy, które poŜycza, on je po prostu kreuje! Ta lichwa
moŜe być słusznie nazwana „Ŝarłoczną", gdyŜ banki Ŝądają, aby dłuŜnicy zwracali pieniądze,
które nie były nigdy wyemitowane, nie były nigdy wprowadzone do obiegu. (Banki kreują
kapitał, który poŜyczają, ale nie kreują pieniędzy na odsetki.) Dlatego teŜ jest matematycznie
niemoŜliwe, aby spłacić cały dług. Jedynym sposobem dla gospodarki w takim systemie jest
znowu poŜyczać, aby móc płacić odsetki, co prowadzi do niespłacalnych prywatnych i
publicznych długów.
Jakie były dokładnie słowa tekstu dotyczące monopolu kredytu? Nie wiadomo, bo nie ma
wzmianki o nich w encyklice. Czy były one usunięte we Fryburgu z końcowego tekstu
posłanego do Rzymu? Czy były wykradzione między Fryburgiem a Rzymem, albo między
dotarciem do Rzymu, a dostarczeniem do PapieŜa? Albo, czy to papieŜ Leon XIII zdecydował
odłoŜyć list na bok? Ojciec Drinkwater stawia te pytania, ale nie daje odpowiedzi. Koniec
cytowania. Ten skandal produkuje taką samą absurdalną sytuację jak w Kanadzie.
Na końcu zacytujmy Mackenzie Kinga, który stwierdził podczas swej kampanii wyborczej
na premiera Kanady w 1935 roku: „Dopóki kontrola emisji pieniądza (waluty) i kredytu nie
zostanie przywrócona rządowi i nie zostanie uznana jako wybitnie wyróŜniająca się i
nienaruszalna jego powinność, dopóty wszelkie rozwaŜania o suwerenności parlamentu i
demokracji są jałowe i bezskuteczne". Więcej wykresów obrazujących naszą sytuację
ekonomiczną moŜna znaleźć na naszej stronie internetowej:
YJ: Dziękujemy za tę rozmowę. Będziemy pamiętać o Panu i Pana rodzinie w
naszych modlitwach.
FS: Dziękuję, zapewniam równieŜ o naszych modlitwach za Was i Ŝyczę wszystkiego
najlepszego. Jeśli będzie potrzeba dalszych informacji, proszę przesyłać e-mail na mój adres:
siebenthal@gmail.com
http://www.michaeljournal.org/Czytokoniec.htm
Czy to koniec obecnego systemu finansowego?
Po ostatnich upadkach banków i niespotykanych stratach na giełdach Nowego Jorku i na
wszystkich innych, ludzie zaczynają się niepokoić: czy nadszedł koniec obecnego systemu
finansowego, w którym Ŝyjemy? Czy cały system ekonomiczny znalazł się na krawędzi
całkowitego załamania? Odpowiedź brzmi z pewnością: tak… o ile obecny system zadłuŜonego
pieniądza nie zostanie zastąpiony systemem wolnego od długu pieniądza, połączonym z
dywidendą dla kaŜdego obywatela.
Pompując biliony dolarów w banki nie uratuje systemu
Media donosiły, Ŝe banki udzielały złych poŜyczek, które nie mogą być spłacone i stąd banki nie
mogą poŜyczać więcej Ŝadnych pieniędzy. Dlatego muszą być „ratowane" przez rządy. Władze
finansowe groziły rządom, twierdząc, Ŝe gdyby te dofinansowania nie zostały zaaprobowane, nastąpi
chaos i upadek całego systemu ekonomicznego. USA przegłosowały bezprecedensowy program
ratunkowy w wysokości 700 miliardów dolarów, za którym poszedł tydzień później jeszcze większy
plan ratunkowy w Europie: 2 biliony 300 miliardów dolarów. Czy to wystarczy?
Nie. Wpompowywanie bilionów dolarów w banki nigdy nie ocali systemu. Opóźni jedynie jego
upadek o kilka tygodni. I jeśli poznaje się działanie obecnego zadłuŜającego systemu, to te olbrzymie
dofinansowania pogarszają nawet bardziej sytuację.
Który statek wybierasz?
Stali Czytelnicy MICHAELA oraz ci, którzy zapoznali się z dziesięcioma lekcjami Kredytu
Społecznego, wiedzą, Ŝe w obecnym systemie finansowym wszystkie pieniądze tworzone są jako dług
w formie poŜyczek. Banki komercyjne tworzą pieniądze, które poŜyczają, ale nie tworzą pieniędzy na
spłatę odsetek, jakich Ŝądają w zamian za poŜyczkę. Jeśli jednemu poŜyczkobiorcy udaje się spłacić
swoją poŜyczkę, zarówno kapitał jak i odsetki, ktoś inny musi zbankrutować, poniewaŜ wszyscy
razem nie jesteśmy w stanie spłacić więcej pieniędzy niŜ zostało wyemitowanych. Gdyby Ŝadne
pieniądze nie zostały poŜyczone z banków, nie byłoby w ogóle Ŝadnych pieniędzy w obiegu. Jedynym
sposobem podtrzymywania obecnego systemu jest tworzenie większej ilości pieniędzy… a stąd
większego długu. Przychodzi czas, kiedy ten system osiąga swoją matematyczną granicę, gdy nawet
spłata odsetek od długu jest niemoŜliwa. Właśnie osiągnęliśmy ten moment.
Kiedy rozumiemy, Ŝe wszystkie pieniądze, które wprowadzane są do obiegu, muszą być poŜyczane
przez banki jako dług, te tak zwane rządowe plany ratunkowe są całkowitym nonsensem: rządy
muszą poŜyczać pieniądze z banków, Ŝeby te banki ratować! Rządy pogłębiają tylko zadłuŜenie wobec
prywatnych korporacji, które przywłaszczyły sobie prawo do tworzenia pieniędzy dla kraju.
Osoby zarządzające obecnym systemem bankowym wiedzą doskonale, Ŝe nie ma Ŝadnego sposobu,
by te długi mogły zostać kiedykolwiek spłacone i Ŝe znaleźliśmy się w ślepej uliczce, ale o to dokładnie
im chodzi: tworzą problem, Ŝeby potem narzucić swoje własne drastyczne rozwiązanie.
Clifford Hugh Douglas, załoŜyciel szkoły Kredytu Społecznego, mówił: „Władza Pieniądza nie
chce, i nigdy nie chciała, poprawić systemu monetarnego. Jego konsekwencje w postaci wojen,
sabotaŜu i podziałów społecznych są dokładnie tym, co jest poŜądane". Dlaczego? PoniewaŜ
Finansiści uwaŜają, Ŝe jedynie oni są zdolni do właściwego rządzenia ludzkością. Chcą doprowadzić
wszystkie kraje świata do takiego kryzysu, Ŝe kraje te będą sądziły, iŜ nie mają innego wyjścia, jak
przyjęcie rozwiązania Finansistów, by uniknąć katastrofy: całkowita centralizacja, jedna waluta
światowa i jeden światowy rząd, gdzie zostanie połoŜony kres wszystkim narodom albo zostaną one
zmuszone do pozbycia się swojej suwerenności.
Rzeczywistym rozwiązaniem dla kaŜdego narodu będzie utrzymanie jego prawdziwej suwerenności
i emitowanie swojej własnej, wolnej od długu waluty, co nie zatrzyma handlu między narodami, lecz
uczyni go nawet łatwiejszym. Ale tego nie chcą Finansiści: twierdzą, Ŝe wobec globalnego problemu
moŜe być tylko globalne rozwiązanie (jedna waluta światowa).
David Walker, przewodniczący Głównej Izby Kontroli Wydatków Państwowych USA i szef
Rządowego Biura Odpowiedzialności (do marca 2008 r.) powiedział, Ŝe Stany Zjednoczone nie
będą w stanie obsługiwać dalej swego długu po roku 2009. Jak informuje strona internetowa
halturnernshow.com, planowane jest celowe bankructwo Stanów Zjednoczonych, Ŝeby wymusić
integrację z Kanadą i Meksykiem. Połączone USA, Kanada i Meksyk stanowiłyby nowy podmiot,
zwany Unią Północnoamerykańską. Ministerstwo
finansów Stanów Zjednoczonych ogłosi, Ŝe USA nie
muszą spłacać swojego długu, obecny dolar
amerykański zostanie wycofany z obiegu (ministerstwo
finansów ogłosi, Ŝe dolar „nie jest pieniądzem") i
ustanowiona zostanie nowa, wspólna waluta dla trzech
połączonych krajów: amero (tak jak euro w Europie).
„Stare dolary" zostaną zdewaluowane o dziewięćdziesiąt
procent (90%): innymi słowy, otrzymamy tylko dziesięć
centów za dolara…
PoniewaŜ Chińczycy posiadają obecnie około 2,3 biliona
dolarów amerykańskich w gotówce, pochodzących z
ujemnego bilansu handlowego z USA, zaŜądali oni i
otrzymali miliardy nowych AMERO, wcześniej od
kogokolwiek innego. Przedstawiona na zdjęciu moneta 20
AMERO została wybita w mennicy w Denver w 2007 r., co
dowodzi, Ŝe upadek dolara jest planowany od ponad roku!
Oto wybór zaproponowany przez Finansistów: ludzie
zostaną nagle, całkowicie pozbawieni środków do Ŝycia, o ile nie zaakceptują połączenia USA z
Kanadą i Meksykiem w twór zwany Unią Północnoamerykańską (North American Union – NAU) i nie
przyjmą nowej waluty AMERO za grosze za dolara.
„Psychologiczny moment"
Czy ten wybór jest do przyjęcia (dewaluacja naszych obecnych pieniędzy o 90%)? Czy nie ma
innego wyjścia? Owszem – jest. Zastosowanie zasad Kredytu Społecznego i zagwarantowanie
wystarczającej siły nabywczej kaŜdemu obywatelowi.
Douglas przewidział, Ŝe obecny bankierski system zadłuŜającego pieniądza przestanie działać i
upadnie dzięki samemu sobie, z powodu wszystkich niespłacalnych długów, które tworzy. Twierdził
on, Ŝe nadejdzie „psychologiczny moment", moment krytyczny, kiedy populacja, odczuwając powagę
sytuacji, pomimo całej władzy Finansistów, będzie cierpiała z powodu ich zadłuŜającego systemu
pieniądza wystarczająco długo i zostanie nakłoniona do zapoznania się i przyjęcia Kredytu
Społecznego. Douglas pisał w swojej ksiąŜce „Kredyt Społeczny" w 1924 r.:
„Sytuacja nabierze niesamowitej wagi. Stosunkowo krótki okres będzie prawdopodobnie
słuŜył rozstrzygnięciu tego, czy opanujemy potęŜną machinę ekonomiczną i społeczną, którą
stworzyliśmy, czy teŜ to ona zapanuje nad nami. W czasie tego okresu niewielki impuls
pochodzący z grupy osób, które wiedzą, co i jak robić, moŜe zadecydować o jeszcze jednym
powrocie do wczesnego średniowiecza lub o wyłonieniu się w pełnym świetle dnia takiej
wspaniałości, którą moŜemy teraz tylko sobie słabo wyobrazić. To ta konieczność rozpoznania
owego momentu psychologicznego i dopasowania do tego momentu odpowiedniej akcji
powinna być obecna w umysłach tej niewielkiej mniejszości, która rozumie powagę
dzisiejszych czasów". Ten moment nadszedł teraz!
Alain Pilote